Σε γνώρισα, σ'αγάπησα
μια νύχτα του Νοέμβρη
και μέσα μου το πίστευα
κακό πως δεν θα με 'βρει.
Μετρούσα πάντα τις στιγμές
που θα βρεθώ κοντά σου,
στα όμορφα τα μάτια σου,
στα καστανά μαλλιά σου.
Τώρα μετράω τους καημούς,
τους αναστεναγμούς μου,
μετράω τα παράπονα
και πνίγω τους λιγμούς μου.
Αβάσταχτος είναι ο καημός
αβάσταχτος κι ο πόνος,
τώρα που είσαι μακρυά
θα πίνω πάλι μόνος.
Σημείωση:
Η μαντινάδα αυτή θέλει να περάσει ένα μύνημα κατά του ποτού, όσο αβάσταχτος κι αν είναι ο πόνος που νιώθει ένας άνθρωπος, ειδικά αν μετά πρόκειται να οδηγήσει. Γι'αυτόν τον λόγο έχει και τον εύστοχο τίτλο "Μαντ(αρ)ινάδα", καταλάβατε; Δηλαδή, σου λέει, εντάξει έχεις καημό, πιες, αλλά όχι απαραίτητα αλκοόλ ή άλλες ουσίες, πιες μια μανταρινάδα, καταλάβατε; Εμμεσα περνάει το μύνημα που θέλει και ο αναγνώστης λογικεύεται και δεν πίνει, καταλάβατε; Ναι; Εγώ πάλι όχι!
Για όλα τα στραβά κι ανάποδα, αλλά και για τα ίσια και κανονικά. Σχόλια για κακώς και καλώς κείμενα, φωτογραφίες, μουσική, ταινίες κα. Ο συγγραφέας δεν αναλαμβάνει καμία ευθύνη για την επικαιρότητα, την ορθότητα, την πληρότητα, την συνοχή, την λογική ή την ποιότητα των παρεχόμενων πληροφοριών στην παρούσα ιστοσελίδα και ως εκ τούτου δεν ευθύνεται για οποιαδήποτε είδους ζημία προκύψει από τη χρήση ή μη χρήση των πληροφοριών ή τη χρήση ελαττωματικών και ελλιπών πληροφοριών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου