Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2008

Ο φόβος














Ο φόβος είναι ένας από τους αποτελεσματικότερους τρόπους ελέγχου του κόσμου. Του κόσμου γενικότερα, είτε είναι 1-2 άτομα, ομάδες ατόμων, περιοχές, πόλεις, κράτη κλπ. Φόβος όπως, πόλεμος, αρρώστιες, επιδημίες, εγκληματικότητα, απαγωγές, τρομοκρατία και οτιδήποτε άλλο μπορεί να φοβήσει και να δημιουργήσει το αίσθημα και το κλίμα του φόβου γενικότερα και το κλείσιμο των ανθρώπων στο σπίτι ή στο καβούκι τους. Συνήθως ο φόβος μεταδίδεται καθημερινά μέσω τηλεοράσεων -κυρίως- και άλλων μέσων και έπειτα από στόμα σε στόμα μέσω συζητήσεων που συνήθως ανακυκλώνουν τις συζητήσεις των ατόμων που ανακυκλώνουν και μεταδίδουν τον φόβο. Αν, βέβαια, κάποιος σταματήσει να παρακολουθεί την "επικαιρότητα" από την τηλεόραση (ειδικά) και βγει λιγάκι να γνωρίσει από πρώτο χέρι την πραγματικότητα και συζητήσει πρωτογενώς με άλλα άτομα, το πιθανότερο είναι να αλλάξει γνώμη για αυτήν (την πραγματικότητα). Πιθανότατα, μάλιστα, να βελτιώσει την ζωή του σε πολλαπλά επίπεδα είτε κοινωνικά είτε προσωπικά.
Το ίδιο και με το γλυφιτζούρι (έχει πάψει πια να είναι καραμέλα) της παγκόσμιας κρίσης ή παλιότερα της παγκόσμιας τρομοκρατίας ή παλιότερα το κυνήγι μαγισσών. Λάθος μέτρα, με λάθος αφορμή για λάθος λόγους. Πρώτης τάξεως δικαιολογίες για να χρυσωθεί το χάπι και να παρθούν μέτρα που θα οφελήσουν το εκάστοτε σύστημα. Και λίγο ή πολύ το ξέρουν αυτό όλοι. Και το ξέρουν και οι λίγοι και οι πολλοί. Και κάποια στιγμή κάποιοι (οι λίγοι) πετάνε πέτρες και καίνε τα πάντα, για να φοβήσουν τον κόσμο και να πνίξουν αυτούς (τους πολλούς) που είναι έτοιμοι να πετάξουν πέτρες και να κάψουν τα πάντα. Το τελευταίο είναι ίσως το μόνο που φοβούνται οι λίγοι και αγνοούν οι πολλοί.

Ο νοών νοείτω κι ο ανοών ανοήτω....

Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008

Ααααααααα!!!

Αυτό σημαίνει τελικά το "αναλαμβάνω την ευθύνη".... Κι εγώ μέχρι σήμερα νόμιζα ότι είχε κάτι να κάνει με συνέπειες. Μα πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει κανείς; Τελικά το κράτος είναι όντως αυτό που λένε: Ενα γλοιώδες πράγμα που καλό είναι να μην σε ακουμπήσει ποτέ και να μην χρειαστεί να το ακουμπήσεις ούτε κι εσύ γιατί μετά, ακόμη κι αν γλιτώσεις, θα κάνεις πολύ καιρό να ξεβρωμίσεις.

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

Βρείτε τις διαφορές στις έννοιες

Κωλόπαιδο = Αυτός που εκμεταλλεύεται ορισμένες καταστάσεις και την θέση που έχει σε αυτές, για να κάνει πλιάτσικο σε αθώους και ανυπεράσπιστους πολίτες, κλέβοντάς τους και δημιουργώντας τους οργή. Συνήθως συλλαμβάνεται και καταλήγει στην φυλακή.

Πολιτικός = Αυτός που εκμεταλλεύεται ορισμένες καταστάσεις και την θέση που έχει σε αυτές, για να κάνει πλιάτσικο σε αθώους και ανυπεράσπιστους πολίτες, κλέβοντάς τους και δημιουργώντας τους οργή. Συνήθως δεν συλλαμβάνεται και δεν καταλήγει στην φυλακή.

Απάντηση:
Οι διαφορές είναι τα 2 "δεν" στο δεύτερο μέρος των εννοιών

Τελικά υπάρχουν όρια ;

Εχω την εντύπωση μετά από όλες αυτές τις παπαριές που άκουσα σε διάφορα κανάλια κι εμπομπές από δημοσιογράφους, ειδικούς(;;;) και πολιτικούς, πως αν κανένας από τους πολίτες δεν πληρώσει τον λογαριασμό της ΔΕΗ, δεν πρόκειται να μας κόψουν ποτέ το ρεύμα. Γιατί τότε δεν θα μπορούμε να βλέπουμε τηλεόραση. Ετσι, θα σπεύσουν είτε οι καναλάρχες είτε οι πολιτκοί να πληρώσουν τους λογαριασμούς για λογαριασμό μας, ώστε να μην τους χαλάσει η συνταγή της αποβλάκωσης.
Το πιο πετυχημένο πάντως το άκουσα στην εκπομπή Ελληνοφρένεια και έχουν απόλυτο δίκιο:
Τελικά -όντως- η βλακεία δεν έχει όρια!!!

Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2008

Σε ποιόν ανήκει ο κώλος ;













Σήμερα είδε το φως της δημοσιότητας μια -δεν έχει και μεγάλη σημασία αν είναι στημένη ή όχι- έρευνα για την πρόθεση ψήφου. Οχι ότι έχει ιδιαίτερη σημασία, αλλά "μπροστά" με 4,5 μονάδες ήταν το ΠΑΣΟΚ έναντι της ΝΔ.
Αυτό που έχει μεγάλη σημασία όμως, είναι ότι μετά από πολλά χρόνια, πολλά σκάνδαλα και ως συνέπεια αμύθητα ποσά κλεμμένα & εντελώς χαμένα, τα 2 κόμματα συγκέντρωναν ποσοστό άνω του 60%.
Αυτό λέγεται αλλιώς και "αλλαξοκωλιές" που γίνονται -σωστά μάντεψες- στον δικό μας κώλο. Και εκ του αποτελέσματος των κάθε εκλογών κρίνονας, περιέχουν μεγάλες δόσεις μαζοχισμού, πράγμα που εξηγεί και το γεγονός ότι ενώ πριν τις εκλογές φωνάζουμε, βρίζουμε, απεργούμε, διαμαρτυρόμαστε, ξαναφωνάζουμε κλπ κλπ όταν έρθει η ώρα ξαναστηνόμαστε.
Θα πρέπει όμως κάποια στιγμή να αποφασίσουμε: ή να σταματήσουμε να φωνάζουμε ή να σταματήσουμε να στηνόμστε. Αυτή είναι άλλωστε και η διαφορά βιασμού και συναινετικού σέξ. Η συναίνεση. Δεν γίνεται από την μια να συνενείς κι από την άλλη να καταγγέλεις βιασμό!

Υ.Γ.
Από την φωτό καταλαβαίνει κανείς γιατί είμαστε μες τα σκατά!